Het helen van mijn vrouwelijke energie ❤ het loslaten van mijn moeder

c6052ae981jpg

De afgelopen dagen waren ervoor om onderzoek te doen naar plannen en intenties die we gemaakt hebben tijdens de Nieuwe Maan van vrijdag 5 april.

Na de Sjamanistische reis van afgelopen zaterdag 6 april met als thema “onafhankelijkheid en vertrouwen” wat we mochten versterken tijdens de reis, merkte ik de zondag direct het effect ervan. Het eerste kwartier van Wassende Maan stond een deel van het kwartier in het sterrenteken Stier, waarvan ik ook het effect merkte nu de aarde-energie die de Maan in Stier met zich meebrengt zich wilde gaan nestelen in mijn energieveld. De nodige angsten kwamen weer omhoog waarvan weer een deel geheeld mocht raken.

Mijn gevoel zei: “schakel je telefoon uit voor 3 dagen”. Jeetje.. dat vond ik nogal wat. Om toch nog bereikbaar te kunnen blijven (daar ga je al) besloot ik om 3 dagen niet op social media te gaan. Wel contact met mensen, maar niks posten, nergens op reageren en geen geblader. Spirit zei me dat dit voor mij een goede les zou zijn in mijn onafhankelijkheid.

Met onafhankelijkheid wordt bedoeld “het niet afhankelijk zijn van andermans Liefde of bevestiging”. Wanneer we onszelf daaraan onttrekken (zoals ik deed de afgelopen dagen), worden we gedwongen om de Liefde binnenin onszelf te zoeken.

Nou.. Dat heb ik ondervonden. Wat kwam er een angst voor tekortkoming naar boven. Angst om niet goed genoeg te zijn. Angst om te geven en me te verbinden met anderen vanuit de stroom van de Liefde. Angsten die naar de oppervlakte mochten komen zodat ik ze kon loslaten.

Want deze angst dient me niet. Ik kom niet tekort als ik mijn eigen Hart openhoud. Ik ben goed genoeg en heb geen bevestiging nodig van anderen om mij goed over mijzelf te voelen. Dit is allemaal energie met een lage trilling die we nog met ons meedragen vanuit vorige levens en onze jeugd.

Ook mocht de relatie met mijn moeder aan het licht komen bij me. De relatie met onze moeder is de relatie die wij zelf hebben met onze vrouwelijke energie. Met de (zelf)Liefde, compassie naar onszelf, vriendelijkheid, verzorging van onszelf, maar vooral ook onszelf aandacht en liefdevolle energie geven (dus positief praten tegen onszelf!) en onszelf iets gunnen.

Daar kwam ik mezelf weer even flink tegen. Op mijn vrouwelijke energie draag ik nog een flinke blokkade met mij mee, zoals velen van de Lichtwerkers. De Aarde is niet verlicht meer waardoor velen van ons moeite hebben met te aarden, met te landen, in ons lichaam, ons voertuig. We blijven liever veilig in ons hoofd zitten, daar in de Spirit wereld in de 5e dimensie. Maar daar speelt het aardse leven van de materie zich niet af. We zullen toch moeten landen om hier te kunnen leven.

Mijn blokkade heb ik vanuit mijn vorige levens meegenomen. Allemaal oude zware energie die mij klein houdt en op mij drukt. Mijn moeder draagt deze energie ook.

Door elkaar klein te houden maken we gebruik van elkaars liefdesstroom. Allebei uit angst voor tekortkoming. Ik ga vooral mee in haar energie, omdat mijn frequentie hoger is geef ik en geef ik en geef ik, waardoor ik zelf in de angst van tekortkoming schiet. Dat is háár energie, háár angst, die ik onbewust overneem wanneer ik mij psychisch nog van haar liefde afhankelijk stel.

Zo heeft mijn moeder de neiging wanneer zij in haar angst van tekortkoming zit om mij overal de schuld van te geven. “De wasbak is vies, dat komt door die linzen van jou”, “al mijn pannen kan ik straks weggooien door die linzenaanslag”. Dit is een simpel voorbeeld met een grote impact. Want wat gebeurt er hier? Mijn moeder heeft een tekort aan Liefde in het moment - haar vriendin had haar niet verteld dat ze naar London ging een weekendje dus mijn moeder voelde zich niet geliefd, niet goed genoeg. Dit tekort probeert ze recht te trekken door mij een slecht gevoel te geven. Ze draagt dus niet zelf de verantwoordelijkheid voor haar gevoel, maar schuift dit op mij af.

Ik kan daarop reageren door te zeggen: “nou, mam, wel wat overdreven vind je niet?”, waardoor er een discussie ontstaat. Zij zit in haar angst van tekortkoming en ze haalt bij mij totdat zij zich beter voelt. Let op, dit gaat geheel onbewust! De kunst hier is dus om NIET te reageren zodat ik mijn energie niet aan haar verbind. Er niet op in te gaan door me aangevallen te voelen en mezelf te gaan verdedigen (dit herkennen we vast en zeker allemaal!). Waardoor ik mee raak gesleurd in haar angst van tekortkoming. De kunst is hier om bij mijn eigen energie te blijven, in verbinding met mezelf.

Een ander voorbeeld is het vragen van bevestiging bij onze ouders. In mijn geval bij mijn moeder (met mijn vader heb ik het contact verbroken, meer daarover lees je hier).

Ook dat zullen velen herkennen. Iets gekocht hebben en het graag willen laten zien en teleurgesteld raken als de reactie anders is dan verwacht, of iets willen vertellen en graag gehoord worden en gezien. Iets willen delen, maar de ander luistert niet goed of heeft geen tijd, wat voor teleurstelling zorgt. Positieve opstekers, een hart onder de riem krijgen, een boost in vertrouwen nodig hebben. Het is allemaal menselijk, maar zorgt ervoor dat we keer op keer teleurgesteld raken wanneer we ons ervan afhankelijk maken. Daarmee zeg ik niet dat je niets meer moet delen om dan maar niet het gevoel van teleurstelling te hoeven ervaren. Want dan sluit je juist jouw Hart, wat velen van ons doen. Door de reactie van een ander raken wij teleurgesteld wat we geen leuk gevoel vinden en niet willen voelen, dus deel ik maar niks meer met jou. Blijf delen, maar verwacht niets. Deel omdat jíj wilt delen, niet omdat je de bevestiging of goedkeuring van de ander nodig hebt om je beter te voelen over jezelf. Daarmee geef je namelijk de ander de verantwoordelijkheid voor jouw gevoelens.

Daar komt die onafhankelijkheid weer terug. Wanneer we ons afhankelijk opstellen van een ander: “ik wil graag worden gehoord en gezien”, is dat een verwachting die altijd menselijk lijden op zal wekken bij ons, zoals Boeddha daarover spreekt.

Mijn moeder heeft de grootste moeite om zichzelf te horen en te zien. De grootste moeite om zichzelf liefde te geven en daarmee zichzelf aandacht te geven en positieve krachtige energie. Dus zal zij dit ook niet aan mij kunnen geven. Zij denkt immers in tekorten. Dan kan ik wel mijn verwachtingen hoog houden door het telkens opnieuw te proberen. Wéér mijn verhaal doen, terwijl er maar een half oor naar me luistert en ze liever naar de tv kijkt, weer hopen dat ze dit keer wel positief reageert op wat ik te vertellen heb, of ik kan ervoor kiezen om mijzelf te horen en te zien, van binnenuit. Om mijn energie terug te trekken en mijn aandacht op mezelf te richten. Om mezelf liefdevolle aandacht te geven en dat niet meer van mijn buitenwereld te verwachten. Dát is onafhankelijkheid. Dat betekent niet dat ik niks meer met haar deel, maar dat ik niet afhankelijk ben van haar luisterend oor of goedkeuring en bevestiging dat ik het wel goed doe zoals ik het doe.

Jouw moeder gaat niet veranderen. Dat geldt ook voor jouw vader, jouw vriend, vriendinnen, vrienden en familieleden. Jij kunt alleen zelf jouw eigen houding veranderen. Door bijvoorbeeld te stoppen met hen jouw liefdevolle aandacht te geven wanneer jij daar niks voor terugkrijgt, zoals ik dat bij mijn vader heb gedaan. Door mijn aandacht te blijven richten op het proberen te verbeteren van de relatie verbond ik mezelf telkens weer aan zijn zware energie, aan zijn wonden, aan zijn pijn, door een baken van licht voor hem te zijn, maar niet voor mezelf. Pas toen ik mijn aandacht in mezelf begon te steken door mezelf te horen en te zien en aan mezelf te vragen: ''wat wil ik? Word ik hier blij van?'' vond ik mijn eigenwaarde terug en liet ik me door zijn energie niet meer klein maken en wegcijferen.

Wanneer wij onszelf niet meer afhankelijk opstellen van de goedkeuring en bevestiging van onze ouders (en buitenwereld) om geliefd te zijn, zul je een shift gaan opmerken in jouw binnenwereld en daarmee ook in jouw buitenwereld, soms direct, soms duurt het even voordat er iets verandert. Jouw houding t.o.v. jouw ouders kan gaan veranderen. Jij raakt sterker en onafhankelijk. Opmerkingen zullen je minder raken. Het zal je niet meer uitmaken of jouw ouders, dan wel jouw buienwereld, wat jij doet goedkeuren. Jij zoekt de bevestiging binnenin jouzelf door jouw verbinding met Spirit, waardoor jij vervuld raakt van Liefde. En met die stroom van Liefde komt kracht mee en eigenwaarde en zelfvertrouwen (dat is aarding) en geloof in jouzelf (verbinding met de Hemel), waardoor jij steeds meer in alignment zult raken met jouw Ziel. Jij gaat van denken naar voelen. Van zekerheid naar vertrouwen. Van controle naar loslaten. Jij wordt één met de frequentie van de Liefde, van Spirit, waar jij je voor openstelt om te kunnen ontvangen. Jij komt daardoor los van de lage energetische frequentie van jouw ouders waar jij je nog telkens aan verbindt door je van hun Liefde afhankelijk te maken.

Pas dán, wanneer jij jezelf kunt horen en zien, in compassie, in vriendelijkheid, in zachtheid, zonder oordeel, zal het jou ook lukken om anderen te zien zoals zij zijn. Om anderen te accepteren zoals zij zijn. Ook jouw moeder en ook jouw vader. Betekent het dat je dan contact met ze zal hebben of weer zal krijgen? Misschien. Je zal afgaan op wat goed voor jou voelt en overeenkomt met jouw eigenwaarde. Die keuze durf je te maken, ook als dat betekent dat je geen contact meer met je ouders zal hebben. Je bent nu je eigen vader en moeder en niet meer afhankelijk van hun goedkeuring en Liefde.

Pas wanneer jij er zelf mag zijn met al jouw angsten en gevoelens, kun jij de ander ook laten zijn met hun éigen angsten en gevoelens, zónder deze van hen over te nemen om ze daarmee te helpen (waarmee jij jouzelf niet helpt!). Dit gebeurt veel automatisch doordat we zo gewend zijn om onszelf kleiner te maken, om de ander te helpen zodat wij onszelf geliefd voelen. Voorwaardelijke liefde. Jij hoeft de ander niet te helpen om geliefd te zijn. Jij mag voor jezelf kiezen en de aandacht op jouzelf richten. Jij mag onvoorwaardelijke Liefde ontvangen. Word maar meer wakker lieve Ziel, word je maar meer bewust zodat jij jouw oude patroon, het automatisme van meegaan in andermans energie, kunt doorbreken.

Dat wil niet zeggen dat jij maar over je grenzen heen moet laten gaan. Het wil niet zeggen dat jij dan maar alles aan moet horen om de ander te laten “zijn”. Geklaag, geroddel en negatieve energie bijvoorbeeld hoef jij niet toe te laten in jouw energieveld. Het wil zeggen dat jij ziet waarom de ander is zoals de ander is en jou niet verantwoordelijk meer voelt om de ander te helpen en daardoor gepaste afstand kunt nemen wanneer dat nodig is. Waarmee je de ander juist meer helpt door hen op zichzelf te laten vertrouwen. Geef je grens maar aan: ''sorry, maar ik wil hier liever niet naar luisteren''. Durf het maar, wetend dat je ook geliefd bent en Liefde verdient wanneer je iemand afwijst door nee te zeggen en voor jezelf te kiezen.

Zo heeft mijn moeder sinds kort de Marktplaats app ontdekt en plaatst en verkoopt ze nu zelf haar spullen. Mijn moeder heeft de gewoonte om voor de kleinste dingen om mijn hulp te vragen, vanuit haar angst dat ze het zelf niet goed genoeg doet of niet kan. Ze vertrouwt en gelooft niet in zichzelf. Al die tijd deed ik het daarom voor haar en vele andere dingen, tot een paar dagen geleden. Andersom gebeurde het overigens ook, maar op een andere manier. De koelkast opendoen en direct roepen: ''mam, weet jij waar de spinazie is?''. Ook dat is aandacht vragen en mezelf afhankelijk maken zoals dat kleine meisje van vroeger. Ik kan namelijk ook zelf de moeite doen om even verder te kijken dan mijn neus lang is.

Een ander voorbeeld. Wanneer ik uit verbinding met mezelf ben geef ik mijn moeder de schuld van wanneer ik me niet goed voel. ''Dat komt omdat jij...'' hoor ik mezelf nog weleens tegen haar zeggen, of: ''ja, als jij dat niet daar had neergelegd...'' om even wat voorbeelden te noemen. Mijn moeder zegt iets tegen me wat mij overprikkelt, ik word geraakt in een patroon, of was al uit verbinding met mezelf, dat wil ook nog weleens gebeuren, waardoor ik Liefde tekort kom. Ik voel me niet goed genoeg en ga dat compenseren, of eigenlijk spiegelen, door háár míjn gevoel te geven! En dat doe ik door de lage frequentie van schuld bij haar neer te leggen: ''omdat jij...''. Het is nóóit ''omdat de ander''. Nee, lieve Ziel. De verantwoordelijkheid voor jouw gevoelens ligt altijd bij jouzelf.

Een paar dagen geleden trok ik mijn verantwoordelijkheid terug. Ik trok mijn energie terug. Ik gaf mijn (energetische) grens aan en zei dat ik wilde dat ze het zelf ging onderzoeken en oplossen, de verkoop van al haar spullen. Het drukte op me omdat ze telkens vroeg of er weer wat nieuws in de verkoop kon, maar eigenlijk wilde ik me daar helemaal niet mee bezighouden, want ik ben momenteel druk bezig met mijn bedrijf en eigen leven weer op de rit te krijgen en dit leidde me af. Toch deed ik het wel steeds uit schuldgevoel. En vaak ook zonder dat ze het vroeg. Dan zei ik: ik zal het deze week wel even op marktplaats zetten. Deze week werd dan de volgende week en steeds later. Ik zei dat vanuit een gevoel van “ze is 70 en heeft mijn hulp nodig. Ik moet er voor haar zijn”. Een patroon van mij vanuit voorwaardelijke liefde: als ik haar help is iedereen weer blij. Als ik haar tevreden stel, dan is alles goed.

Maar ík was zelf helemaal niet blij. Nadat ik mijn energie terug heb getrokken dit keer, heeft ze geheel uit zichzelf én op eigen kracht de app geïnstalleerd waarmee ze allerlei advertenties heeft geplaatst én haar spullen binnen no-time heeft verkocht én daar mega blij en enthousiast van werd doordat ze ineens inzag: “Ik kan dit zelf!”. Een overduidelijke win - win situatie die gecreëerd kon worden door afstand te nemen en mijn moeder verantwoordelijk te maken voor haar éigen Liefde en kracht.

Ook ouders willen aandacht omdat ze zichzelf niet goed kunnen horen en zien. Ook ouders zijn niet perfect. Ik zeg ''ook'', omdat zij net zoals wij niet perfect zijn en ook om aandacht vragen zoals wij dat ook doen, wanneer wij onszelf niet goed horen en zien. Ga maar eens na. Alles waar jij jou aan ergert bij jouw ouders is een spiegel naar jouzelf. Waar heb jij jouzelf niet in gezien of gehoord? Geef jij jouw gevoelens de ruimte? Mag jíj van jezelf zijn zoals je bent?

Al gaat het over je oma of opa die iets heeft meegemaakt, al gaat het over wat de bakker tegen je moeder zei, al wil je vader je alleen maar zijn nieuwe BBQ laten zien en vind jij dat echt ontzettend niet-interessant. Soms is een luisterend oor en het zien van de ander in hoe de ander is - goed zoals je bent - het enige dat even nodig is om de ander een geliefd gevoel te geven waar zij dat zelf niet kunnen. Je bent daar niet verantwoordelijk voor, maar kunt dit geven uit vrije wil. Vanuit jouw verbinding met de onvoorwaardelijke liefde, met Spirit. Waar jij wél mee in verbinding staat. Zonder oordeel dat je weer eens aan het geven bent terwijl je er niks voor terugkrijgt van ze. Zonder oordeel dat zíj niet in verbinding staan met zichzelf. Zonder oordeel voor alle angsten die zij nog met zich meedragen. Alles mag er zijn zoals het is, ook jij, dus waarom zij niet?

Ik merk dat ik daar vooral veel moeite mee heb wanneer ik mezelf niet goed hoor en zie en dus niet goed in verbinding ben met Spirit, met de Liefde. Wanneer ik al de kamer instap met een angst van “oh nee ik heb geen zin in geklaag”, is dat exact hetgeen ik zal aantrekken en manifesteren. Wanneer ik de kamer instap met “heb je lekker geslapen mam?” vanuit mijn gevoel van overvloed en verbinding met mezelf, kan ik de tijd nemen om te luisteren (zonder me aan haar energie te verbinden door ergens op in te gaan), al is het maar voor 2 minuten. Daarmee is de Liefde onvoorwaardelijk gegeven en wordt de sfeer veel beter.

Sidenote: wanneer ik denk aan een nieuwe pot olijven die ik moet halen, komt mijn moeder een uur later aan mijn slaapkamerdeur met een pot olijven die ze nog vond in de kast. Wanneer ik waxinelichten moet kopen en daar aan denk, staat mijn moeder de volgende dag met 3 zakken waxine lichten ''ze waren in de aanbieding'', in de kamer. We zijn in de geest, in Spirit, allemaal één en verbonden met elkaar. Als ik dit op deze manier kan manifesteren en bepaalde frequenties aan haar kan afgeven, dan wordt mijn angst en tekortkomingsfrequentie ook aan haar afgegeven, en andersom!

Weet lieve Ziel, jij hebt genoeg om te geven. Dus een paar minuten van jouw tijd moet vast wel lukken. Haal jouw oordeel eraf en zie het kleine kind in jouw ouders (ookal is dat heel moeilijk doordat wij vaak het kind in onszelf niet goed zien). Vergeef jouw ouders voor dat zij zijn blijven hangen in hun angst, in het donker, juist vanuit die angst! Jouw ouders hebben karmische contracten af te lossen en konden niet evolueren, anders was jij niet geweest waar je nu bent.

Vergeef jouw ouders dat jij van hun wonden “de dupe” bent geworden. Jij hebt jouw ouders immers zelf uitgekozen om de Liefde weer te kunnen vinden in jouzelf. Om weer thuis te kunnen komen als Ziel. Dat zou niet gebeurd zijn als jij was opgegroeid in een gezin dat overstroomde van de Liefde. Jij bent de pionier hier. Jij bent de Lichtwerker. Jij hebt de taak op je genomen om jouw Licht zo sterk te maken zodat de Aarde daar van kan helen. Plaats jouzelf buiten jouw kleine kader dat jij hier het slachtoffer bent. Jij bent geen slachtoffer. Jij bent Spirit. Jij bent Liefde. Jij bent grootsheid en één met iedereen en de kosmos. Jij bent hier om de wereld te helpen een betere plek te maken met die Liefde, met jóuzelf als baken van Liefde. Dus vind jouw spirit. Dat is de mindset en de intentie die je zou moeten hebben. Blijf niet hangen in jouw verleden. Wees dankbaar dat jij je nu hier bevindt in de positie om zoveel mooie Zielen te kunnen helpen ontwaken. In de positie om de Liefde te mogen terugvinden en weer te kunnen delen. In een wereld waarin dat steeds meer mogelijk wordt (tov zoveel eeuwen geleden waar haat en verderf de regerende energie was).

Vergeef jezelf dat jij jezelf zo vaak hebt weggecijferd om Liefde te verdienen. Dat jij de verbinding zolang bent kwijt geweest, met jouzelf, met Spirit, met jouw Hart, jouw Ziel. In de Sjamanistische reis van 6 april kwam dit gevoel heel sterk naar boven in mij, van de hele groep van deelnemende Zielen. Het gevoel van er alleen voor te staan voor zolang en nu eindelijk weer in verbinding te mogen zijn met ons Hart, met Spirit en met elkaar. Vergeef jezelf dat jij zolang het licht niet hebt kunnen zien. Vergeef jezelf dat jij zolang uit verbinding met jezelf bent geweest, jouzelf zolang niet hebt doen horen. Dat jij jezelf zo vaak klein hebt gemaakt om aan andermans wensen tegemoet te komen. Dat is niemands schuld. Niet die van je ouders, niet die van jou. Het was nodig.

We dragen állemaal oud zeer met ons mee wat zich nog naar buiten manifesteert vanuit 5-D naar 3-D (Spirit wereld naar de materiële wereld). Pas wanneer wij bij onszelf van binnen onze wonden kunnen helen zal onze buitenwereld daarin mee shiften.

Gaat de relatie met jouw vader ooit veranderen? Wie weet. Ga jij een betere band met jouw moeder krijgen? Wie weet. Móet jij een betere band met jouw ouders krijgen om jouw eigen vrouwelijke en mannelijke energie binnenin jou te helen? Nee. Meer jouw eigen ruimte innemen door jouw energie juist meer terug te trekken naar jouzelf zal jouw eigen kracht versterken. Onafhankelijkheid is het doel: ieder maakt gebruikt van de eigen stroom van de Liefde en vanuit die stroom deel je met elkaar.

Maar waarom doen wij dat dan niet gewoon? Waarom trekken wij onze energie niet gewoon terug? Uit angst lieve Ziel. Vanuit jouw angst om alleen te zijn, om het alleen te moeten doen en dat niet te kunnen, om niet geliefd te zijn, leeg, om het niet goed te doen. Om geen Liefde te ontvangen.

Vanuit jouw angst om niet verbonden te zijn met Spirit. Jij vertrouwt niet op jouzelf dat jij het kunt. Jij gelooft niet in jouw eigen kracht. Doe het maar. Doorbreek jouw angsten maar. Zie jezelf maar, hoor jezelf. Versterk jezelf. Dat gebeurt júist wanneer je jouw energie terugtrekt. Zet jouw intentie maar.

Jij bent hier gekomen om jouw EIGEN leven te leiden, om JOUW missie te leven, om JOUW Hart te helen, waarmee je jouw familiekarma zal doorbreken. Niet alleen voor jezelf, maar voor jouw voorouders, voor jouw ouders, voor jouw kinderen, voor de wereld om jou heen, voor moeder Aarde. Want daarom ben jij hier. Om terug te komen bij de Liefde, zodat jij dat kunt verspreiden.

Je mag loslaten.

Liefs,
Avalon ♥️

Ik schreef in het Engels een brief aan mijn moeder om mijn moeder en mijzelf te vergeven. Dit gedicht staat al een tijdje online en mag nu aan het licht komen. Ook ik mag loslaten om de Liefde binnenin mijzelf te kunnen versterken. Het gedicht vind je hier.

Mijn vader heb ik al eerder losgelaten in mijn geest en daarmee ook in de materiële wereld. De brief die ik aan hem schreef lees je hier.

SJAMANISTISCHE REIS MET VOLLE MAAN OP 19 APRIL 2019

Heb jij je al aangemeld voor de Sjamanistische groepsreis op 19 april as om 19:45 uur? Thema van deze reis is “doen en doorzetten”. Geheel in lijn met de Volle Maan op 19 april die de energie van “ontwaken en wedergeboorte” draagt. Meer informatie lezen en aanmelden kan hier.