Ik was ineens een pro-skater!

Ik was ineens een pro-skater!

Tijdens mijn backpack reis in Australië ruim 2 jaar geleden,
sjee, dat klinkt al ver in het verleden!
Heb ik een ‘’cruiser’’ aan mijn spullen toegevoegd,
wauw, wat heb ik toen gezwoegd.
Of het nou zo’n goed idee was om een skateboard te kopen,
ik moest er namelijk de hele weg door Australië én terug naar huis nog mee lopen..
Ik had en heb er wel heel veel plezier van.
In Australië had ik als plan,
om mijzelf skateboarden te leren,
ik ging het gewoon zelf uitproberen.
Zoals je mogelijk verwacht,
ging dat minder soepeltjes dan ik had gedacht.
Skaten is namelijk behoorlijk zwaar voor je benen.
Oké onderbreking van mijn plan, eerst meer benen trainen.
Ik heb mijn board dus maar een aantal keer gebruikt en toen ik thuiskwam werd het in de kast gezet,
uit het oog is uit het hart, er werd door mij dus niet meer op gelet.
Ik gebruikte het board nog wel heel af en toe,
maar eigenlijk was ik vooral iedere keer na een paar minuten skaten al vrij moe.
Totdat ik er laatst weer mee naar buiten ben gegaan,
en ineens zonder enige moeite voor langere tijd op mijn board bleef staan.
Twee weken daarvoor had ik het ook nog geprobeerd,
maar toen was ik echt bij lange na nog niet zo beleerd!
Ik was me ineens volledig Bewust van hoe ik mijn cruiser moest gebruiken,
ik belandde zelfs niet één keer in de struiken!
Ik wist hoe ik moest remmen en vaart moest maken,
en exact wat ik moest doen wanneer ik uit balans dreigde te raken.
Met vloeiende bewegingen ging ik voort,
ik voelde mij echt een tijger op mijn board.
Ik weet gewoon precies hoe het hoort!
Zo vreugdevol en blij als een kind,
die haar verloren knuffel weer terugvindt.
Nu vraag jij je mogelijk af ‘’hoe kan dit dan?’’.
Dat zal ik jou vertellen, het stond kennelijk al in mijn Hogere Plan.
Ik heb de intentie en de wens om goed te kunnen surfen en skaten uitgesproken,
en er vervolgens door met mijn cruiser naar buiten te gaan er fysieke tijd ingestoken.
De energie om dit te kunnen bevond zich al in mijn aura, mijn energieveld,
dat ik dit al kon, kon mij echter niet eerder door mijn Geest worden verteld,
dan wanneer ik op een hogere frequentie van energie die daarmee matchte deed vibreren,
ik hoefde daarvoor echt niet jarenlang technieken van skaten te leren.
Door het van binnenuit verhogen van mijn energiefrequentie en daarmee mijn BewustZijn,
verdween er weer een laag angst en vastzittende energetische pijn.
Angst die als laag over dit gevoel, deze informatie, heen heeft gezeten,
het ‘’gevoel voor’’ dat ik door het afpellen van mijn angstlagen weer kwam te weten.

Alles bevindt zich al in het universele én ons eigen energieveld, de Wereld voor ons als Zielen ligt dus voor ons open,
we moeten alleen als teruggekomen Ziel hier op Aarde weer leren lopen.

Liefs,
Avalon