Het Dagboek van een Sjamaan 21 oktober 2020 “een ezel stoot zich over het algemeen, geen twee keer aan dezelfde steen”
Het Dagboek van een Sjamaan 21 oktober 2020
“Een ezel stoot zich over het algemeen geen twee keer aan dezelfde steen”
Behalve dan wanneer die ezel “Avalon” heet!
HOPLAAAA daar ging ik weer gisteren.. terug mijn karmische cyclus in, maar gelukkig kwam ik er dit keer wel eerder achter dat de bus die ik op mijn pad had gekregen niet de juiste bus was die Spirit al heeft aangewezen voor mij en die zal voldoen aan al mijn wensen!
Ik word soms helemaal tureluurs van alle stemmen die ik hoor in mijn hoofd, in mijn geest. Als Death Walker, wat onderdeel is van mijn pad als Sjamaan, spreken overleden spirits, maar ook andere spirits, door mij heen als kanaal. Ik krijg dus op de meest rare tijden spirits die door mij heen spreken.
Zo werd ik vannacht om 4:30 uur wakker gemaakt, dat de bus die ik gisteren op mijn pad had gekregen toch niet de bus is die voor mij bestemd is en dat ik moest wachten. Wéér wachten.. ik vind het me een partij moeilijk!
Ik voel zo sterk het verlangen om in de natuur te gaan wonen, waardoor ik iedere bus die ik tegenkom zo´n beetje aanmerk als mijn potentiële bus! Dit doet me denken aan hoe ik vroeger altijd met mannen omging vanuit mijn hunkering naar liefde!! “Oh ben jij mijn ware? Of jij? Oeeee jij!”. Cocaïne snuivers zijn er 2 van gepasseerd als vriendje. Een werkverslaafde die mij het liefste achter het aanrecht zag en me opbelde op weg naar huis of het eten al op tafel stond en wat we aten. Een vriendje met een wietplantage in zijn huis (ik was nota bene advocaat….) en als klapper op de vuurpijl mijn laatste “vriend”, die ik eigenlijk niet eens meer zo durfde te noemen, die alles in één had geloof ik en een flink strafblad en geschiedenis van ernstige delicten.
Zelfs met mijn tweelingziel dacht ik dit: “oeee ben jij het? De ware?”. Hij had namelijk wel echt alles wat ik in een man graag wilde, dus van de buitenkant leek het erop dat hij mijn dekseltje was. Ik wist toen nog niks van tweelingzielen af en heb dat idee vrij snel weer los gelaten na januari 2018 toen we elkaar ontmoetten, want ik vond het eigenlijk maar een rare kwibus. Kon totaal niet communiceren en appte vooral wanneer hij aandacht wilde. Terwijl hij nota bene een vrouw uit Frankrijk aan het daten was zei hij. Dat vond ik ook zo vaag.. “date” je nu iemand of heb je een relatie met haar? Hij hield volgens mij nogal de deur open en bleef mij erna ook appen met de vraag of ik hem een Thai massage wilde geven (wat ik toen nog deed). Nou.. dacht het even niet. Het stadium dat ik me liet gebruiken door mannen was inmiddels wel voorbij.
Maar goed, ik dwaal af. Het zal eens niet HA! (Je zou mijn YouTube video´s eens moeten bekijken!!).
Ik stapte gisteren op de fiets en hoorde dat ik naar het winkelcentrum ging hier om de hoek. Daar bijna aangekomen hoorde ik: “ga eerst naar het strand”. Oké ik ging naar het strand. Op de weg daarnaartoe hoor ik: “we gaan je naar je bus brengen”. Echt? Ik wist niet helemaal of ik dat nu moest geloven.. Maar ik ging de hoek om en daar stond ineens de bus van de buren! Naaaaa, dat kan toch geen toeval zijn?!
Laatst sprak ik de buurman, omdat ik een stem hoorde die me zei dat ik mijn verhaal met hem moest delen over de laatste bus die ik toch niet gekocht had. Oké, dat deed ik. Zegt de buurman me dat zijn hun bus verkopen! En dat is dus echt een superleuke kekke bus, die helemaal bij mij zou passen! Ik had zelfs eerder al gezegd tegen mezelf, toen ik hun bus zag, dat het wel echt gaaf zou zijn om er zo één te hebben!
Dus ik was er helemaal van overtuigd. Met de stem die ik hoorde en de bus die ik daar toen zag: dit is de bus! Jeej!
Ik ben even wat dingen gaan kopen en ging toen op het gras zitten. Ik ging mijn moeder een voice message sturen en mijn nieuwe avontuur delen. “Wacht daar even mee”, hoorde ik. Oké.. was dit nu mijn intuïtie of een andere stem? Dus ik stuurde haar toch maar een bericht.
De eerste reactie van mijn moeder was teleurstellend, zo kwam het bij mij over. Ze zei: “Deze is toch kleiner? Heb je al gecheckt of deze bus alles heeft? Wacht nou even totdat je droombus op je pad komt”.
Nou.. dat was toch niet wat ik wilde horen? Dus ik werd er een beetje pissig over en zei tegen haar dat het leuker had geweest als ze mijn enthousiasme had gedeeld.
Maar wat ik me niet realiseerde is dat dit spirit was die door haar heen sprak. Omdat ik niet luisterde naar mijn intuïtie die me zei: “wacht nou even”, vond er “divine intervention” plaats en wordt er gebruik gemaakt van het kanaal van iemand anders wanneer dat van mijzelf niet te bereiken is.
Zo probeert mijn overleden oom Ben mij te begeleiden bij de bus, maar kan hij dat alleen doen wanneer ik naar hem luister. Wat ik dus niet deed.. want ik was al helemaal weer aan het jubelen zoals ik dat met alle andere bussen ook deed die hiervoor op mijn pad waren gekomen en waarvan ik dacht dat dit ze waren (stuk of 3!).
Ik had me gisteravond dus flink druk gemaakt weer over of ik dan wel genoeg geld zou hebben ervoor. Diezelfde middag nog was ik mijn buurvrouw tegengekomen, de eigenaresse van de bus én wat later in de avond sprak ik haar man die me super enthousiast maakte over de bus met alles wat de bus heeft.
Je zou dus denken dat alles zo in gang was gezet voor mij dat het precies zo allemaal uitkwam en manifesteerde. Want ik kwam ze toch allebei tegen? Zelfs de papieren van de bus waren echt nét geregeld zodat de bus klaar was voor overdracht.
Alleen deze bus had geen binnendouche, maar wel een buitenslang. Geen wc, maar dat kon wel geregeld worden. Ik vond dat allemaal niet zo belangrijk, het klonk echt fantastisch!
Ik dacht dus niet na… want als ik in een bus wil wonen is het toch op zijn minst belangrijk dat ik er in kan kakken! Helemaal met die nachtelijke uren dat ik wakker word gemaakt en de energie (en daarmee ook andere dingen) begint te stromen! Dit is de gewonde masculine-energie in mij, mijn ratio en logisch verstand, die ik maar steeds gewond blijf houden doordat ik mezelf amper een moment van ademruimte geef en "dingen laat bezinken", zodat mijn intuïtie en mijn gevoel er ook een stem ik kan hebben: mijn feminine-energie.
Dus moest spirit mij om 4:30 wakker schudden in bed om me dit inzicht te geven. In de nachtelijke uren zijn we namelijk het best bereikbaar (heeft me al heel wat slapeloze nachten gekost!).
Ik moest dus LOSLATEN! Er zou een betere bus op mijn pad komen, want dit was toch niet wat ik gewenst had? Ik zou dan toch genoegen nemen met minder? Ja.. dat klopt wel.. ik zou inderdaad genoegen gaan nemen met minder. Want ik voel de tijd dringen!
Op 1 december loopt mijn huurcontract af en wil ik dus in een bus kunnen gaan wonen. Al maakt het voor de verhuurster weinig uit en kan ik hier gewoon langer blijven wonen. Maar dat wil ik zelf niet en die motivatie is GROOT. Ik wil uit alle onrustige energie hier en de natuur in. Minimaliseren. Paar potjes en pannetjes en klaar! Direct een duik kunnen nemen in het water! In de ochtend en de avond! Surfen! Genieten! Vrijheid! Reizen! Oké.. you get the point.
Ik heb verandering nodig. Ik merk dat ik uit mijn schulp gegroeid ben. Maar de energie is nog niet zover. En dus de tweelingzielen ook nog niet om in harmonie te raken met elkaar. Want dit gebeurt pas, wanneer wij 1. Een voldoende diepe laag hebben aangeboord in ons buikgebied, dus voldoende pijn daaruit naar het licht hebben gebracht en 2. Wanneer moeder aarde en vader hemel in één lijn raken, wat in de herfstperiode gebeurt, maar niet eerder dan wanneer de collectieve energie (de planeten) daar groen licht voor geven en de energetische frequentie "in harmonie" is, met die van onszelf.
Dus voor mij betekent het: 1. Ik herhaal echt nog steeds mijn karmische patronen en cyclus, dus mijn familiekarma is nog niet doorbroken en 2. De collectieve energie is daar nog niet klaar voor, waardóór ik dus mijn patronen blijf herhalen.
Dit houdt mij en mijn tweelingziel gescheiden. Maar kan ik daar nu actief iets aan doen? Nee. Ik kan me alleen maar overgeven aan wat spirit van mij vraagt en mijn éigen hogere pad. En dat doe ik door de controle over mijn buitenwereld los te laten (wat ik ontzettend heb moeten leren!). Ik ben ook gewoon echt "op" momenteel, dus ik merk dat ik ook niet anders wil dan alles uit mijn handen laten vallen zodat spirit me kan dragen! Mijn geest is gebroken.
We gaan nu op weg naar de wassende maan (23 okt), dat betekent dat er nog meer inzichten zullen binnenkomen over mijn bus en wat nu de bedoeling is voor mij, vanuit mijn hogere plan. Deze inzichten komen iedere nieuwe maan bij mij binnen, via mijn intuïtie. Alleen is het dan wel zo handig dat ik het verschil opmerk tussen andere entiteiten en mijn intuïtieve stem!
Mijn intuïtie versterkt gelukkig met iedere sjamanistische reis die ik tijdens de volle en nieuwe manen geef, dus sinds dat ik die reizen organiseer is mijn innerlijke leiding echt duizendmaal zo sterk geraakt en kan ik nu veel beter varen op vertrouwen. Dat was vorig jaar (2019) nog wel anders. Dat was echt een superzwaar “worstel-jaar” voor mij.
Door alle reizen heb ik wat in mijn onderbewustzijn vast zat meer en meer naar het licht gebracht en is mijn verbinding met mijn hogere zelf intens versterkt. Al worstel ik nog wel steeds met het onderscheid maken tussen wat nu mijn intuïtie is soms en onzin-gepraat!
Die bus van gisteren heb ik namelijk zélf met mijn eigen gedachten gemanifesteerd. Ik heb de energie bewogen, maar vanuit wat IK dacht dat goed was voor mij. Ik heb gewenst om deze bus toch? Dus dan krijg ik de bus nu!
Maar dan is het noodzaak dat ik het toets aan mijn gevoel en dat is voor mij een lastige en voor vele tweelingzielen (lichtwerkers). Want voelen betekent aarding en verbinding met het baarmoeder- en buikgebied en daar houden de meesten zich graag zover mogelijk van weg, in verband met de angst voor veroordeling.
Deze angst hebben we collectief meegenomen uit onze vorige levens en dragen we als collectief nog altijd met ons mee. Het is de energie die Jeanne D´Arc tot de brandstapel heeft veroordeeld, omdat zij haar waarheid uitsprak en zichzelf helemaal liet zien met haar gave tot het spreken met God. Iemand vroeg haar voordat ze de stapel opging: “denk je nooit dat het gewoon je eigen verbeelding is die je dit allemaal vertelt?”. “Ja natuurlijk”, zei ze. “Hoe moet God anders tegen mij spreken?”.
God spreekt via jouw geest. “De heilige geest” is de geest van God. Het is jouw intuïtie die tot je spreekt. Maar kan dus verward raken met overledenen die ook tot jou spreken en andere entiteiten. Daarom is het noodzaak dat jij jezelf goed beschermt, tegen kwaaddoeners om jou heen.
Enfin… na een fijne worsteling gisteren liet ik weer los. Deze worsteling is op dit moment kenmerkend voor het collectief. Het is “de strijd” tussen onze geest en ons gevoel, ons hart. De strijd tussen de Divine Masculine en de Divine Feminine, waardoor de Adelaar en de Condor nog niet samenvliegen (profetie van de Q´éro Indianen).
Welke strijd pas “opgelost” kan worden, wanneer wij onze eigen gedachten loslaten en dus uit ons hoofd komen.
Dat doen we tijdens iedere Masterclass voor tweelingzielen, waarin we naast dat jullie van mij van alles leren over de tweelingzielenreis, ook altijd een Sjamanistische reis maken, waar ik jouw baarmoedergebied heel van pijn en zwaarte (hucha) en deze energie vervang voor licht (sami) en daarmee helende energie.
Hierdoor zal de verbinding met jouw gevoel sterker raken en “toets” je keuzes dus eerst aan je gevoel. Je wacht af en raakt meer in observatie, dan in “reactie”.
Het voorbeeld van de bus van gisteren was bij mij vanuit reactie en niet vanuit observatie. Mars in retrograde voor mij, welke planeet mij laat stilstaan bij mijn impulsiviteit. Welke les wij op dit moment allemaal leren van Mars. Mars is de planeet van de strijd en de oorlog.
Dus vraag jezelf eens af: voer ik oorlog binnenin mij of is het feest?
Dit is de spiegel naar jouw tweelingziel naar buiten toe.
Ik ben momenteel helemaal op. Ik heb zolang deze strijd weer gevoerd door van alles zelf te willen bedenken voor mijn leven. Door me zorgen te maken over mijn bedrijf. Veel te veel hooi op mijn vork te nemen. Ik ben gaan dragen, waar ik had mogen loslaten zodat spirit voor mij kon gaan dragen en dan met name Pachamama, die voor ons draagt door ons te helpen met het manifestatieproces en afvoeren van de energie.
Ik durfde niet te aarden. Ik durfde geen verbinding te maken. Ik heb zoveel pijn vastgehouden de afgelopen maanden, die telkens in de vorm van tranenwatervallen bij mij eruit kwam. Ik bleef maar huilen en dacht dat dit vast wel bij het helingsproces hoorde. Natuurlijk is huilen zuiverend en fijn om je emoties de ruimte te geven, maar op een gegeven moment huilde ik meer dan dat ik lachte en die energie heerst nu bij mij nog steeds.
Ik kreeg gisteren in de Duinen tijdens mijn wandeling met Guapa (mijn hondje), dat ik wéér in een burn-out terecht ben geraakt. Zoals dit ook het geval was toen ik nog advocaat was. Ik werd geleefd. Ik deed maar. Ik bleef maar doordraaien. “U vroeg? Wij draaien”. En zo deed ik dat nu ook.
Want ik ben lichtwerker en Sjamaan en dat is een belangrijke missie.. dus ik MOET de leiding nemen. Ik MOET mezelf opofferen voor het collectief. Ik moet ervoor zorgen dat alles in goede banen wordt geleid! Mensen moeten helen! En wel nu!
Wat een oordelen sprak ik uit naar mezelf. Telkens deed ik het niet goed genoeg. Dit patroon herhaalt zich al sinds mijn jeugd. Ik werd gepest op school en voelde me niet waardig aan de liefde. Dus bouwde ik een harnas op richting de andere kinderen: “ik had jullie niet nodig”. Ik droeg deze zwaarte met me mee.
Ik kreeg een burn-out als advocaat. Wat voelde ik me falen in mijn leven. En wat moest ik nu in hemelsnaam gaan doen? Deze pijn en schaamte hield ik vast.
Ik werd aangereden door een auto en van mijn fiets geknald in Amsterdam. Vervolgens stond ík de mevrouw die mij had aangereden te troosten en gerust te stellen. Ik voelde gewoon niks.. geen emotie, geen pijn. Ik stapte weer op mijn fiets en reed met een bloedende achillespees door naar mijn werk als Tourguide (op de fiets door Amsterdam heen, hoe leuk!).
Ik werd fysiek zwaar mishandeld door mijn “vriend” met oud en nieuw 2016-2017. Tot 3 keer toe mijn keel dichtgeknepen en door de kamer geslingerd. Afgesneden van de buitenwereld. Ik voelde niks.. ik stond hém te troosten en heb zelfs de dag erna nog seks met hem gehad en ben nog een nacht langer gebleven. Achteraf bleek dat ik verschrikkelijk in shock was en heb gehandeld vanuit zijn emotie en perspectief, wat me uiteindelijk denk ik zelfs gered heeft van een vervolgronde. Maar ik voelde niks!
Al deze pijn is de afgelopen jaren sinds mijn ontwaken in april 2018 in sneltreinvaart uit mijn buikgebied gezogen door de voorouders, tijdens alle sjamanistische reizen die ik heb gemaakt. Dusdanig energiewerk is zwaar en trekt een tol op je geest en lichaam.
Daarnaast run ik ook nog een bedrijf en heb ik een huishouden, vrienden, hondje die aandacht nodig heeft. Totdat mijn geest gisterochtend zei: “STOP AVALON. HET IS NU KLAAR!”. Eindelijk lukte het mijn Oom Ben om tegen me te spreken en tot me door te dringen. Maar ook kan mijn lichaam nu beter tegen me spreken door al het Sjamanistisch ademwerk wat ik heb gedaan en nog steeds doe.
De verbinding met mijn eenheid is versterkt, waardoor ik nu echt niet anders meer kan dan stilstaan en loslaten.
Precies zoals spirit dat nu van mij vraagt, zodat zij het van mij over kunnen nemen en mijn buitenwereld kan veranderen met mijn binnenwereld mee.
Het is tijd voor mijn sjamanistische dood en binnenkort mijn wedergeboorte.
Ik laat los spirit. Ik ben klaar.
We staan deze herfst voor een collectief keerpunt. Ga je loslaten zodat je buitenwereld mee kan veranderen? Of blijf je in worsteling met jezelf en “zoekende” naar antwoorden en oplossingen in je buitenwereld?
Aan onszelf die keuze. Ga je mee in de energie? Of blijf je worstelen? Moeder aarde verhoogt haar frequentie en de tweelingzielen dienen daarin mee te gaan!
De herfst op het medicijnwiel is de windrichting van het loslaten die gelijk staat aan de afnemende maan cyclus (duurt een week). Zowel de herfst keert jaarlijks terug, als de afnemende maan maandelijks. Dat betekent dat we deze herfst bewogen worden om los te laten wat we kennen. Wat wíj denken dat goed voor ons is (zoals die bus). Dat doen we ieder jaar opnieuw in een diepere laag in ons buikgebied. Ieder jaar opnieuw (en iedere afnemende maan) vindt er meer soul retrieval plaats, doordat we loslaten en de boel aan spirit overlaten. Je leert hier meer over van mij tijdens de LIVE Masterclasses die onderdeel zullen zijn van het medicijnwiel-jaarprogramma dat binnenkort zal aanvangen! Meer info volgt.
Want wat goed is voor ons, dat weten we niet, omdat we dat niet kunnen zien. De menselijke geest is maar beperkt. En wie kan er in de spirit wereld kijken? Wie gaat er dagelijks naartoe om de toekomst “uit te zoeken”? Wij allemaal kunnen dat niet en dat is met de reden dat sommige dingen pas aan het licht kunnen komen (vanuit de onderwereld: onze onderbuik: ons onderbewustzijn), wanneer de collectieve energie daaraan toe is.
Visioenen helpen ons om “vooruitblikken” te krijgen van hoe het al bestaat voor ons in de spirit wereld, maar het echte “hoe” en het “wanneer”, het exacte juiste moment, is aan spirit.
Wij mogen erop vertrouwen dat we op dat moment echt voelen dat het goed zit. Zoals ik vorig jaar eind oktober ineens wist: ik ga helemaal niet naar Sri Lanka backpacken! (Ticket was al geboekt!) Ik ga emigreren naar Fuerteventura! Binnen 5 dagen was alles geregeld. Ticket was geboekt, huurauto gereserveerd én ik had zelfs al een prachtig appartement gevonden (of eigenlijk had het mij gevonden!) waar ik nu nog steeds met veel plezier in woon.
Dít is de kracht en magie van spirit. Dít zijn wonderen die alleen spirit kan verrichten, wanneer wij op exact het juiste moment in actie komen. En dus geen moment eerder. Want de energie is er dan nog niet klaar voor en dan zal er niks bewegen!
SAMHAIN is dit moment deze herfst. Op 31 oktober komen we weer in actie tijdens de Volle blauwe Maan in Stier. Op 31 oktober gaan we de sprong wagen. We gaan loslaten zodat spirit door ons heen kan werken.
Ben jij er klaar voor?
VIND JOUW SPIRIT.
Liefs,
Avalon
MASTERCLASS, Q&A en WOMB BLESSING € 25,-
Tijdens de Volle Blauwe Maan op 31 oktober vindt er weer een LIVE Masterclass via ZOOM plaats en Q&A, voor de hereniging van tweelingzielen. Jij leert daarin van mij alles over de tweelingzielenreis (ook handig voor jou als tweelingzielen reader!) en kunt mij jouw persoonlijke vragen stellen.
Na de Masterclass en Q&A maken wij gezamenlijk een Sjamanistische reis, waarin ik jouw baarmoedergebied zal zegenen zodat wat in jouw onderbewustzijn ligt, naar het licht zal komen en jou zal gaan bewegen om de stappen te gaan nemen die voor jou nodig zijn op je hogere pad. Dit is het archetype van “de goede moeder”.
Deze Maan heeft nog eens een extra krachtige uitwerking, nu deze samenvalt met Samhain, het keltisch nieuwjaar. Wat ook de dag is van Halloween, waarop we de voorouders zullen eren (tijdens de sjamanistische reis).
Samhain is de omslag naar de wintertijd bij de Kelten. In welke tijd de Kelten in rust gingen doordat alles wat nog gezien wilde worden vanuit het onderbewustzijn, nu aan het licht was geraakt zodat het volledig kon worden losgelaten. Het is de periode van minder licht op aarde, wat betekent meer licht bij ons van binnen (feminine energie).
Het thema van deze Masterclass wordt nog nader bekend gemaakt.