Leren over het Leven

Leren over het Leven

Op 31 augustus 2009 ben ik Cum Laude in het Strafrecht afgestudeerd,
ik vroeg mij laatst af wat ik nu eigenlijk tijdens mijn opleiding over het leven heb geleerd..
Ik heb in ieder geval zeker niet geleerd hoe Liefde en Geluk werkt.
Ik heb ook niet mijn zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde ermee versterkt.
De vakken, adviezen en cijfers die ik heb gekregen,
hebben er alleen maar voor gezorgd dat mijn prestatiedrang en gevoelens van onvermogen stegen.
Ik heb voornamelijk geleerd hoe belangrijk het is om te presteren,
waarmee ik dat lage gevoel van eigenwaarde dan wel kon compenseren.
Na mijn afstuderen begon ik direct met solliciteren,
want dat is hoe ze het je op de Universiteit leren.
Overal snel bij willen zijn,
lag in diezelfde prestatielijn.
''Eerst een jaar reizen? Doe niet zo raar''.
''Dan ben je pas weer een jaar later met je volgende studie als Advocaat klaar''.
''Daarmee ontwijk je jouw verantwoordelijkheden,
en vlucht je voor jouw toekomst en verleden''.
Dus ik solliciteerde bij veel grote advocatenkantoren,
want dán zou ik er pas echt bij horen.
Al twijfelde ik diep van binnen of ik daar wel voor wilde werken, de cultuur daar leek me namelijk helemaal niet fijn,
ik had een donkerbruin vermoeden dat ik daar niet echt mijn enthousiaste, hardlachende zelf zou kunnen zijn.
Ik werd “kantje boord afgewezen”, zei de HR mevrouw, want mijn cijfers waren niet hoog genoeg.
“Hoeveel hoger dan Cum Laude moeten je cijfers dan zijn?!”, was het eerste wat ik aan haar vroeg.
Ze hadden iemand gevonden met een 9+ gemiddelde en veel buitenland ervaring.
Nu tijdens de crisis met 120 sollicitanten tegelijk was dat bij hen waar het om ging.
Ondanks dat ik me een zielig afgewezen hoopje stront voelde,
was dit precies hoe het Universum het voor mij bedoelde.
Mijn eerste twijfels waren dus gegrond,
en daarom kwam de baan niet rond.
Ik heb geloof ik wel van 40 kantoren een afwijzing gehad,
toen begreep ik nog niet dat je daarmee sturing ontvangt op jouw pad.
Dus in plaats van mijn zinnen te verzetten,
worstelde ik tegen het leven in en was ik “niet van plan mij te laten beletten!”.
Om een stap hogerop in mijn carrière te komen,
zodat ik daarmee dichterbij kwam bij het leven van mijn dromen.
Of ten minste, het leven dat ik met mijn gedachten - mijn ratio - zelf uitgestippeld had,
in plaats van te vertrouwen op mijn intuïtie, mijn innerlijke leiding, die mij leidde naar mijn werkelijke pad.
Ik ben me er nu terdege van bewust dat wanneer iets afketst, niet lukt, of ik ergens voor word afgewezen,
ik daar áltijd een diepere boodschap in moet lezen.
Heel wat hobbels verder, de nodige ongelukken en pech,
ben ik eindelijk uitgekomen op de juiste weg.
Ik heb er namelijk nu voor gekozen eindelijk vol vertrouwen naar mijn intuïtie, mijn Spirit te luisteren,
die ik eigenlijk al die jaren al tegen mij heb horen fluisteren.
Maar omdat ik telkens nog niet open stond om van mijn Spirit te leren,
kreeg ik ieder keer weer nieuwe lessen waarmee ik mij moest bezeren.
Waardoor ik steeds meer vertrouwen in mezelf begon te krijgen,
zodat ik alle hobbels wist te overstijgen.
Ik verkreeg daardoor de kracht om mijn eigen weg te kunnen gaan,
en kon daardoor steeds Bewuster bij mijn gevoelens stilstaan.
Mijn Hart wijst mij nu de weg al heb ik nog geen idee waar het mij naartoe zal leiden,
het enige wat ik weet is ik dat vanuit Liefde mijn Hart mij wil bevrijden,
door mijn innerlijke onrust voor Liefde en Verlichting te vervangen,
is dat niet eenieders grootste verlangen?

Liefs,
Avalon