Het Dagboek van een Sjamaan 15 februari 2021 “ik ben doodmoe”
Lief Dagboek,
15 februari 2021
Het is vandaag de dag na Valentijn. Ik heb gisteren niks gedaan.. de liefde voor mezelf gevierd! Met mezelf! En met Guapa geknuffeld, zoals iedere dag. De afspraak met mijn vriendin S. heb ik afgezegd. Ondanks dat ze graag mijn verjaardag met me wilde vieren. Ik was gewoon te moe. En met de Maan in Vissen was het nou niet alsof ik erg blij werd van de emotionele ups en downs en me voelde alsof ik wat wilde ondernemen. Het ene moment stond ik te schaterlachen en het andere moment aan het aanrecht te grienen. Mams noemde me zelfs een jankerd.. heerlijk zo´n lekkere nuchtere Steenbok als moeder! Gelukkig weet ik wie het zegt en brengt ze op de juiste momenten de humor en verlichting in mijn leven!
Ik stond vanochtend op en voelde me weer moe. Ik twijfel of het geen Corona is wat ik onder de leden heb. Ik ben echt ontzettend moe. Nog steeds.. het lijkt alsof ik maar door blijf gaan in hetzelfde rondje en mijn weg daar niet uit kan vinden. Naja.. dat lijkt niet echt zo, maar is ook zo.. gisteren zat ik weer om 22:00 uur nog met vrienden te appen. Die 5G straling nekt me, waardoor ik alleen maar vermoeider raak. Ik laad niet op. Ik heb geen tijd. Ik NEEM geen tijd. Pardon Avalon, je bent zelf degene die prioriteiten kan stellen.
Vanochtend werd de wanhoop me even teveel. Ik doe zo hard mijn best om alle ballen tegelijk hoog te houden, maar ook om te mediteren en gezond te eten en dan alsnog word ik ziek. Daar baal ik dan ontzettend van, waardoor ik wel meer rust neem, maar in mijn hoofd gaat het anders.
Mijn hoofd zegt tegen me: “je hebt iets weer niet goed gedaan, want anders had je nu niet ziek geweest!”.
De 9 of Scrolls uit het Chrysalis Tarot-deck, vertelde me dat het “genoeg is geweest”, maar gaf me ook het inzicht in dat ik écht mag loslaten. In dat ik DOOR de wanhoop heen leer te navigeren, zodat ik hier alleen maar sterker uit zal komen.
We bevinden ons met het tweelingzielen collectief nog steeds in de “tussen wereld”. Dat betekent dat we nog niet zover zijn om vooruit te gaan, maar al wel zo sterk van binnen voelen dat onze buitenwereld niet meer passend is bij hoe we ons voelen en hoe we zijn geworden.
En dat brengt wanhoop met zich mee.
Wanhoop dat we het wel “zien”, ons toekomstbeeld, maar we ons nog altijd vast voelen.
Wanhoop mogelijk in de financiële situatie, in het eigen bedrijf, niet wetend welke richting we op mogen en willen en kunnen gaan. Wanhoop ten aanzien van vrienden is ook mogelijk. Ten aanzien van onze tweelingziel.
Er wordt op dit moment “teveel van ons gevraagd”, door de buitenwereld, waardoor de wanhoop juist alleen maar versterkt.
Wat is dit vragen vanuit de buitenwereld vroeg ik me vanochtend af.
Het kan werk zijn, dat door blijft gaan, terwijl jij doodmoe bent en eigenlijk niet meer kan. “Maar anders komt er geen geld binnen?”. Het kunnen vriendschappen en contacten zijn die je niet (meer) dienen, maar je weet niet goed hoe je dat op een lager pitje kunt zetten. Het kunnen dingen zijn die je echt móet doen, zoals je belastingaangifte of andere papieren in orde maken.
Het zijn in ieder geval allemaal dingen van buitenaf, die ervoor zorgen dat je stress ervaart. Want onze gedachten gaan ermee aan de haal en blijven in ons hoofd herhalen “wat er allemaal nog moet gebeuren”, wat alleen maar meer stress veroorzaakt!
Het is een taboe dat we hard moeten werken om (geld)flow te kunnen krijgen, maar dat hebben we wel altijd zo gedaan in onze maatschappij én moeten doen, anders kwam je gewoon niet mee. Want de huur moest toch ook betaald.
We leefden in een vierkant, in een box, van doen wat je kent, dan komt het goed. De Westerse maatschappij. We hadden die zekerheid nodig om eerst te kunnen groeien, spiritueel. We hadden de muren om ons heen nodig, om ons veilig te voelen onszelf steeds meer te uiten als lichtwerker.
Daar zijn we nu doorheen aan het breken. De muren brokkelen langzaam af en we zien dat steeds meer van ons naar hun ware kern terugkeren.
Het zijn van heler, maar ook tarot reader, of reiki beoefenaar, plant medicijnen, van alles kan er voor jou ontstaan, wanneer jij Spirit het JA-woord geeft om jou te helpen met jouw zielsmissie tot realiteit te brengen hier op aarde. En dat doen zij DOOR jou heen.
Gevoelens van wanhoop, geen uitweg meer zien, zwaarte voelen, moe zijn, het is tijdens een Mercurius retrograde heel normaal.
Deze energie en planeet, kan als geen ander ons een bepaalde richting op duwen. Voor mij is dat het overgeven aan de maan standen en het seizoen op het medicijnwiel. Voor mij is dat rust en stilte bij mezelf, zodat ik kan gaan ontvangen.
Hetgeen we iedere winterperiode binnenin onszelf versterken. De plek van het Noorden op het medicijnwiel.
Mercurius wíl dat we deze les leren. We bevinden ons daarom allemaal nog in die tussenfase van het voelen van de wanhoop, zodat we leren om ondanks onze buitenwereld en de zware energie, alsnog ons hart te openen en verbinding met onze kern te blijven houden. Te blijven geloven in wat al IS en bestaat.
Want hoe pittig is die les, wanneer jij je in een situatie bevindt, waarin je eigenlijk niet langer meer wilt zijn.
Ik voel het iedere keer weer opnieuw.
Wanneer we “vol” zijn met zorgen, met gedachten aan de toekomst, met wensen die we blijven herhalen, dan kan Spirit niet door ons heenwerken.
Wanneer we “vol” zijn, in onze buitenwereld, met van alles te ondernemen (doen), mensen te bellen en spreken, kan Spirit niet door ons heenwerken én laden we niet op!
Vandaag ontplofte bij mij de bom. Mijn huis is een bende, de afwas staat er om gedaan te worden, mijn tarot kaarten liggen overal door mijn huis, Guapa heeft aandacht nodig, ik wil graag een Akasha reading doen, ik ben dit verhaal aan het schrijven, ik wil ook nog mediteren, maar toch ook graag slapen, want ik ben MOE.
Ik ben niet alleen moe. Ik ben wanhopig naar rust. Naar stilte. Naar niks meer MOETEN van mezelf, zodat ik kan herstellen. Zodat ik mijn energie weer kan hervinden, mijn verbinding met Spirit, met mijn kern.
Ik ga stoppen. Stoppen met mezelf van alles op te leggen. Stoppen met er te zijn voor vriendinnen. Stoppen met nog meer taken. Stoppen met mijn gewonde masculine in stand te houden.
Ik ga mezelf niet opnieuw isoleren, want daarmee sluit ik mijn hart juist. Maar ik ga mezelf wel toestaan om te mogen loslaten en niet de pijn en zorgen van de wereld op mijn schouders meer te hoeven dragen.
Dat heb ik als advocaat al genoeg gedaan.
Ik ben een heler.
Ik ga helen.
Liefs,
Avalon Sjamaan
TWEELINGZIELEN TAROT FACEBOOK-GROEP
Ben je al lid van de Tweelingzielen Tarot Facebook-groep? Vol met prachtige Divine Feminines (ladies only), die daar hun verhaal met elkaar delen?
Alsook vind je er dagelijks een Tarot reading voor de collectieve tweelingzielen-energie en kun je er gratis je dromen laten duiden.
Lid worden van de groep kan hier.